Kościół pod wezwaniem świętych Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty wybudowany został w latach 1586-1604, z myślą o przybyłym wówczas do Lublina zakonie jezuitów. Projektantem kościoła był jeden z braci zakonnych – Jan Maria Bernardoni, który częściowo wzorował się na rzymskiej siedzibie jezuitów – świątyni Il Gesu. W XVIII w. Józef Meyer udekorował wnętrze świątyni pięknymi malowidłami, przedstawiającymi sceny z pisma świętego. Świątynia jezuitów stała się katedrą w 1805 r., po utworzeniu diecezji lubelskiej. Po zniszczeniach, jakie przyniosła druga wojna światowa, katedra została odbudowana i w takiej postaci możemy ją podziwiać do chwili obecnej.

W ołtarzu bocznym przy lewej nawie wisi obraz Matki Boskiej Płaczącej. 3 lipca 1949 obraz płakał krwawymi łzami, które zostały zebrane i umieszczone w jednym z kamieni w koronie Maryi.

Adres: ul. Królewska 10
Telefon: +48 81 532 11 96
Strona: www.archikatedra.kuria.lublin.pl

Zlokalizowane u zbiegu Bystrzycy i Czechówki, otoczone rozlewiskami wzgórze było trudne do zdobycia. Walory naturalne zadecydowały, że prawdopodobnie już w VI wieku powstała tu wczesnośredniowieczna osada o charakterze obronnym. Gotycki zamek został wzniesiony wzgórzu w I poł. XIV wwieku przez Kazimierza Wielkiego. W 1569 roku w murach zamku obradował sejm, na którym podpisano akt unii polsko-litewskiej – unię lubelską. W XVII wieku, w wyniku wojen, zamek uległ zniszczeniu i ostatecznie został rozebrany w XVIII wieku. Z dawnego zespołu zamkowego do dzisiaj zachowała się tylko XIII-wieczna romańska wieża zwana donżonem, gotycka kaplica pw. Świętej Trójcy oraz fragment gotyckiej baszty zwanej żydowską.

W latach 1824-1826, z inicjatywy S. Staszica i wg projektu S. Stompfa, wzniesiono na wzgórzu nową budowlę w stylu neogotyku angielskiego, przeznaczoną na więzienie kryminalne Królestwa Kongresowego. Funkcję więzienia zamek pełnił przez 128 lat.

Adres: ul. Zamkowa 9
Telefon: +48 81 532 50 01
Strona: www.muzeumlubelskie.pl

Romańska wieża obronna, nazywana także „donżonem”, jest najstarszą budowlą na wzgórzu zamkowym. Basztę wzniesiono z kamienia i cegły około połowy XIII wieku w formie cylindrycznej, jednorodnej budowli wykazującej cechy stylu późnoromańskiego. Budynek został wzniesiony w typowy sposób dla XIII-wiecznych warowni – wewnątrz pierścienia obronnego, jako główne centrum umocnień. Wieża ma wysokość ok. 20 m a grubość jej murów w przyziemiu dochodzi do 4 m. Najwyższą kondygnację oświetla biforium -  charakterystyczny dla budowli romańskich otwór okienny podzielony na dwie części kamienną kolumienką. Na szczycie wieży znajduje się taras widokowy, z którego roztacza się wspaniały widok na Stare Miasto i okolicę.

Obok kaplicy zamkowej była jedyną częścią ocalałą po zniszczeniu zamku w czasie wojen w XVII wieku. Od 1826 roku baszta wraz z zamkiem pełniła funkcję więzienia. Od 1957 roku w mieszczą się w niej sale ekspozycyjne Muzeum Lubelskiego.

Adres: ul. Zamkowa 9
Telefon: +48 81 532 50 01
Strona: www.muzeumlubelskie.pl

Znajdująca się na Wzgórzu Zamkowym XIV-wieczna kaplica jest jednym z najważniejszych miejsc w Lublinie. Decydują o tym rusko-bizantyjskie malowidła, którymi w 1. poł. XV w. król Władysław Jagiełło nakazał ozdobić jej wnętrze. Malowidła przedstawiające treści religijne w duchu kościoła prawosławnego zdobią mury rzymskokatolickiej świątyni, co jest unikalnym symbolem koegzystencji kultury wschodnio- i zachodnioeuropejskiej. Wśród wizerunków świętych oraz scen biblijnych możemy dostrzec także freski przedstawiające samego Władysława Jagiełłę. Są to jedyne podobizny króla wykonane za jego życia.

Adres: ul. Zamkowa 9
Telefon: +48 81 532 50 01
Strona: www.muzeumlubelskie.pl

Brama Grodzka dawniej strzegła przejścia w obronnych murach miejskich. Była także łącznikiem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, dlatego też nazywano ją często „Bramą Żydowska”. Pierwotnie miała formę czworoboku opatrzonego hełmem, z dobudowanym później przedbramiem (tak jak Brama Krakowska). Pod koniec XVIII w. na polecenie Komisji Dobrego Porządku (Boni Ordinis) została przebudowana w stylu klasycystycznym i pozbawiona cech obronnych. Przypominają o tym data MDCCLXXXV oraz monogram SAR (Stanislaus Augustus Rex – Stanisław August Król), umieszczone na bramie od strony Starego Miasta.

Adres: ul. Grodzka 21
Telefon: +48 81 532 58 67
Strona: teatrnn.pl

Tak ładnie położonym Starym Miastem może poszczycić się niewiele miast w Polsce. Jednak to w Lublinie średniowieczny układ urbanistyczny oraz bogactwo zdobień wiekowych kamienic zachwycają turystów swoją autentycznością. Wędrówka po uliczkach i zaułkach pozwala na poznanie bogatej przeszłości Lublina. W obrębie emanujących historią murów Starego Miasta mieści się wiele zabytków architektury z różnych epok. Na powierzchni blisko 1 km2 znajduje się aż 110 zabytków. Stare Miasto posiada w ponad 70% oryginalną zabudowę. Z kolei najstarsze zabytki pochodzą już z XIII w. Unikalność Starego Miasta związana jest z tym, ze budynki zachowały się w ich historycznym kształcie. Jest ono wpisane na listę Pomników Historii.

Nazwa placu pochodzi od pierwszego, zbudowanego w murach miasta kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła, zwanego Farą. Według podań, w XIII w., wzniósł go Leszek Czarny w podzięce za zwycięstwo nad Jadźwingami. W XV w., od zachodu, dobudowano potężną wieżę widoczną z odległości 5 mil od Lublina. Ze względu na zły stan budynku, Farę rozebrano w 1857 r. na rozkaz  gubernatora lubelskiego Albertowa. Znaczną część wyposażenia kościoła przeniesiono do ówczesnej katedry, a dzisiejszej Archikatedry Lubelskiej. Makietę kościoła oraz rekonstrukcję jego fundamentów można obecnie oglądać na Placu po Farze. Jest to efekt prac rewitalizacyjnych prowadzonych na początku XXI w.

Adres: ul. Grodzka 18

Rynek Starego Miasta został wytyczony prawie 700 lat temu, po nadaniu Lublinowi prawa miejskiego (15 sierpnia 1317 r.). W 1575 r. podczas pożaru znaczna część drewnianej zabudowy spłonęła, a w jej miejsce zaczęły powstawać wspaniałe murowane kamienice. Wiele z nich zachowało swoją zabytkową substancję oraz dekoracje sprzed wielu stuleci.

Pośrodku staromiejskiego Rynku wznosi się gmach Trybunału Koronnego. Pierwotny budynek ratusza, o formie gotyckiej, został wzniesiony w XIV wieku i był drewniany. Posiadał dwie wieże oraz zewnętrzne schody, zajmował mniejszą powierzchnię niż obecnie istniejący obiekt. Po pożarze Lublina w 1389 roku pozostały z niego tylko zgliszcza. Kolejny budynek w tym miejscu był murowany w stylu gotyckim. Pierwsza przebudowa z I połowy XVI wieku nadała mu renesansowy wygląd – budynek został zwieńczony attyką, dobudowano schody zewnętrzne wiodące na pierwsze piętro. Po pożarze Lublina w 1575 roku nastąpiła kolejna przebudowa ratusza. Budynek odbudowany w stylu renesansowym miał nawiązywać do ratuszów w Sandomierzu i Tarnowie.

Obecnie w budynku dawnego Trybunału Koronnego mieści się Pałac Ślubów, a w Wielkiej Sali odbywają się koncerty i spotkania. W podziemiach (dawnej piwnicy-winiarni i więzieniu) mieści się Lubelska Trasa Podziemna.

Adres: ul. Rynek 1