Lublin zachwyca siedmiowiekową historią opowiadaną przez muzea, zabytki, tradycyjne smaki oraz legendy ukryte w uliczkach, zaułkach i murach kamienic. Doświadczanie miasta warto rozpocząć od spaceru po Starym Mieście i podążać szlakiem historycznego bogactwa, wielokulturowych korzeni, a także wciąż żywych tradycji okresu jagiellońskiego i diaspory żydowskiej. Trudno wskazać te najbardziej zachwycające miejsca, podpowiadamy więc gdzie na pewno trzeba być, aby choć trochę poznać Miasto Inspiracji.

 

 

 

Herb Miasta Pierwszym znanym wizerunkiem her-bu Lublina jest pieczęć Rady Miasta z 1401 roku, na której widnieje kozioł o dłu-gich karbowanych rogach z uniesiony-mi przednimi nogami. Z obecnością tego symbolu w herbie Lublina wiążą się róż-ne mity i legendy. Jedna z nich wskazuje na koligacje Lublina i starożytnego Rzy-mu, który kultywował symbol kozła. Inna opowiada o średniowiecznej kozie, która wykarmiła mieszkańców Lublina podczas oblężenia. W kolejnych latach koziołek z herbu przechodził wiele metamorfoz, wspiął się na winorośl, aż uzyskał dzisiej-szy wizerunek.

 

Murowany Zamek – rozbudowa murowanego Lublina XIII-wieczna baszta to najstarszy zacho-wany murowany budynek w mieście – jedyny w Lublinie zabytek, w którym można dostrzec elementy stylu romań-skiego. W XIV wieku Kazimierz Wielki wzniósł wokół murowany gotycki zamek i kaplicę, a na sąsiednim wzgórzu zaczę-ło powstawać miasto z zachowanymi do dzisiaj bramami – Krakowską i Grodzką.

 

Freski w kaplicy Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim 1418 r .Ufundowane przez Władysława Jagieł-łę, ukończone w 1418 roku najprawdopo-dobniej przez trójkę malarzy bizantyjskie freski wpisują się we wnętrze gotyckiej kaplicy tworząc unikatowe połączenie ducha wschodu i zachodu. Wypełniona freskami Kaplica Świętej Trójcy nazwana została przez Józefa Czechowicza „ser-cem i skarbcem miasta jagiellońskiego”.

 

Unia lubelska zawarta 1 lipca 1569 r. Dzięki zawartemu w 1569 roku pomię-dzy szlachtą polską i litewską porozu-mieniu powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów – państwo federacyjne, któ-re jako jedno z nielicznych nie rozpadło się z przyczyn wewnętrznych, ale na sku-tek rozbiorów. W miejscu stacjonowania szlachty litewskiej w 1569 roku dziś jest Plac Litewski z pomnikiem Unii z począt-ku XIX wieku ufundowanym przez Stani-sława Staszica, a w Muzeum Lubelskim na Zamku można oglądać monumental-ne płótno Jana Matejki przedstawiają-ce malarską wizję tego momentu w dzie-jach Polski.

 

Ustanowienie Trybunału Koronnego w 1578 r. Powstanie sądu koronnego obejmują-cego swoją jurysdykcją całą Małopolskę sprawiło, że Lublin stał się jednym z cen-trów Rzeczpospolitej Obojga Narodów, miastem, do którego na rozprawy w Try-bunale mieszczącym się na Rynku Sta-rego Miasta ściągała szlachta z całego kraju, spędzając tu wiele miesięcy, przy okazji bawiąc się i korzystając z uciech. Z powodu konieczności długiego przeby-wania w mieście wiele z rodów magna-ckich postanowiło wybudować w Lubli-nie i okolicy swoje pałace i dwory (m.in. Pałac Lubomirskich i Pałac Czartoryskich na Placu Litewskim czy Pałac Sobie-skich na ul. Bernardyńskiej) tworząc tym samym unikatową tkankę architekto-niczną miasta.

 

Renesans Lubelski Na przełomie XVI i XVII wieku w Lubli-nie i okolicach zaczęły powstawać koś-cioły, cerkwie, synagogi, pałace i kamie-nice zdobione w stylu łączącym cechy późnorenesansowej architektury Włoch i Niderlandów. Ta niepowtarzalna mie-szanka wzbogacona o lokalną wrażliwość i gust do dziś tworzy specyficzny, odrobi-nę śródziemnomorski, klimat lubelskiego Starego Miasta.

 

Tymczasowa Stolica – Powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej 7 listopada 1918 roku w Pałacu Lubo-mirskich przy Placu Litewskim powoła-ny został rząd kierowany przez Ignacego Daszyńskiego. Dzięki temu wydarzeniu Lublin stał się jednym z ważnych ośrod-ków odradzającego się po latach zaborów państwa polskiego, tym samym speł-niła się XVII-wieczna legenda mówiąca o tym, że Lublin będzie stolicą Polski.

 

Powstanie KUL i obecność w Lublinie Jana Pawła II Powołanie w 1918 roku Katolickiego Uni-wersytetu Lubelskiego sprawiło, że Lub-lin zaczął karierę miasta akademickiego. Pojawienie się studentów nadało mia-stu nową dynamikę, w zachodniej czę-ści miasta wyrosło miasteczko akademi-ckie. Bez uczelni nich nie było Awangardy Lubelskiej, fenomenu teatrów studen-ckich i alternatywnych, ale również tylu klubów czy knajpek. W latach 1954-1978 stałym wykładowcą KUL był Karol Woj-tyła – późniejszy papież św. Jan Paweł II.

 

Lubelski lipiec W lipcu 1980 roku robotnicy Lubli-na i Świdnika rozpoczęli protesty sto-sując nową metodę wyrażania sprzeci-wu – strajk okupacyjny, który znacznie utrudnił władzom komunistycznym pacyfikację buntu i zmusił je do negocja-cji. Zakończyły się one porozumieniem, w którym strona rządowa zgodziła się spełnić postulaty strajkujących. Wypra-cowany w Lublinie model protestu został twórczo rozwinięty przez robotników z Wybrzeża w sierpniu 1980 roku.